Antidotum

Już nie czekam,

Już nie trwonię mych dni na żal.

Jestem pewna,

Trzeźwym okiem dziś widzę, jak

Każdy z nas robi błąd:

Czeka, aż przyjdzie ktoś,

Kto wypełni nasz świat.

Każdy z nas cierpi, bo 

Wierzy, że przyjdzie ktoś, 

Kto ukoi nasz strach.



Co może przyjść - tego nigdy nie wiesz.

Za całe zło przestań winić siebie.

Wiarę masz, siłę masz, by zmienić to.



Zrzucę ciężar Twych kłamstw 

Powtarzanych co dnia.

Zacznę wierzyć w to, że

Żyć bez Ciebie się da.

Obiecam otrzeć swe łzy.

Już wiem - nie po to mam być,

By się zadręczać, do wnętrza,

Swój krzyk chować - nie tego chcę.

Dziś nie tego chcę...



Już nie czekam,

Nie odpowiem, że sił mi brak.

Jestem wdzięczna,

Antidotum dziś w sobie mam.



Co może przyjść - tego nigdy nie wiesz.

Za całe zło przestań winić siebie.

Wiarę masz, siłę masz, by zmienić to.



Zrzucę ciężar Twych kłamstw 

Powtarzanych co dnia.

Zacznę wierzyć w to, że

Żyć bez Ciebie się da.

Obiecam otrzeć swe łzy.

Już wiem - nie po to mam być,

By się zadręczać, do wnętrza,

Swój krzyk chować - nie tego chcę.

Dziś nie tego chcę...



Zrzucę ciężar Twych kłamstw 

Powtarzanych co dnia.

Zacznę wierzyć w to, że

Żyć bez Ciebie się da.

Obiecam otrzeć swe łzy.

Już wiem - nie po to mam być,

By się zadręczać, pamiętaj

Dziś nie tego chcę...



Zrzucę ciężar Twych kłamstw 

Powtarzanych co dnia.

Zacznę wierzyć w to, że

Żyć bez Ciebie się da.

Obiecam otrzeć swe łzy.

Już wiem - nie po to mam być,

By się zadręczać, do wnętrza,

Swój krzyk chować - nie tego chcę.

Dziś nie tego chcę...